شروعی تازه

شروعی تازه بود برای ما، شروعی همراه با دلهره و دلواپسی، دختر نازم پا به دنیای  زیباییها گذاشت و به همراهش شکوفه های عشق و محبت بر تنه زندگی ما جوانه زد. هنگامی که نگاه معصوم و زیبایش را به چشمانم می دوخت تمام دردهای جسمی و روحی برایم رنگ می باخت و این حس برایم غیر قابل توصیف است، کودکم به قدری آرام و شیرین به خواب ناز میرود که ای کاش خواب هرگز پلک هایم را نمی ربود و لجظات را برای تماشایش از دست نمی دادم، عمق نگاهش مرا به یاد چشمانی می اندازد که قلبم به عشقش می تپد نگاهی نافذ و گیرا همراه با آرامشی ابدی، وقتی صدای ظریف گریه هایش به گوشم میرسد قلبم به سویش پرواز میکند و حتی نمی خواهم یک لحظه را برای در آغوش کشیدنش از دست بدهم، او به مانند برگ گلیست که گاهی برای نوازشش با دلهره دست به سویش دراز میکنم، مبادا صدمه ببیند مبادا خواب بدی رویای شیرینش را بر هم بزند مبادا سرما به بدنش نفوذ کند و من متوجه نشوم و هزاران ترس برای شناخت و حفاظت این فرشته کوچک ذهنم را درگیر میکند، برایش شعر می خوانم و سعی می کنم این روزها لبخند مهمان دائمی لبهایم باشد، او برای رفع گرسنگی به شیر نیاز دارد و من برای رفع خلا درونم به مکیدن او، امروز که بهانه های زندگی ام را مرور میکنم کودکم درصدر خوشبختی ها در کنار همسرم قرار گرفته و  هیچ حسی قشنگتر از این برای یک زن به عنوان همسر و مادر وجود ندارد. خدایم سپاس...