قدم قدم با دخترم

یه سلام عاشقانه یا بهتر بگم یه سلام مادرانه، مادر بودن آنچنان سریع مانند پیچکی زیبا سراسر وجودم رو در بر گرفت که گویی سالهاست  قلبم مثال دیوار خانه مادربزرگ با آن عجین شده است. دخترکم بزرگ میشود و زمان به سرعت سپری، این روزها شنیدن کلمه (( ما ما )) از دهان زیبایش مرا بسیار به وجد می آورد در صورتیکه تا چند هفته پیش  (( آدا آدا )) نوای لحضات شیرین ما بود، زمانی که گرسنه میشود به چشمانم نگاه میکند و می گوید (( مم )) یعنی زمان شیرخوردن من فرارسیده مامان و در این زمان هیچ غذای کمکی جای شیرش را نمیگیرد، بیشتر به مزه ها اهمیت میدهد تا خود غذا، عاشق دوغ و ماست و میوه هاست، کوچولوی من  سه هفته زودتر از همسالانش غذا خوردن را شروع کرد چون وقتی کنار ما بود چنان به دست و دهن ما نگاه میکرد و بعد دهانشو باز و بسته میکرد و آب دهانشو قورت می داد که واقعا نمیتوانستیم میل به خوردنو ازش دریغ کنیم، هنگامیکه ما نوشیدنی می خوردیم هر بار نگاهش با دست ما بالا و پایین میرفت و اگر نزدیکش بودیم فکر میکرد می خواهیم در دهانش بزاریم و دهانش را باز میکرد، عاشق خوردن مایعات در داخل لیوان های شیشه ای هست چون موقع خوردن دندونای کوچکش رو به لبه لیوان میزنه و تلق تلق صدامیده ولی اصلا از داخل شیشه شیر هیچ چیزی نمی خوره ، در صورتیکه تا ماه گذشته گاهی از شیرخودم به وسیله شیشه تغذیه می کرد، نازدخترم موهایش آنقدر بلند شده که نمیتوانم مانند چند هفته پیش برایش چتری بگذارم زیرا چشمان آهویی اش را می آزارد،چشم آهویی لقبیست که مامی جون (مادر همسرم) برایش انتخاب کرد، کنجکاویش بی حد و اندازه است و پشتکارش بی نظیر، یکبار حدود یک ربع تلاش کرد تا بتواند تلفن خونه رو با دو دستش بالا بیاورد و در دهان بگذارد و هر بار از دستش می افتاد بلاخره موفق شد و برای دفعات بعد بدون معطلی و تنها با یک دست این کار را انجام داد، وقتی کنارش (( نی نای نای)) میخوانم و میرقصم ابتدا با دقت به دستان من نگاه میکند و بعد انگشتان کوچکش را در هوا میگیرد و با نگاه کردن به آنها تکانشان میدهد،گاهی با انگشتانش راز و نیاز میکند آنها را بالا میگیرد گاهی با اخم و گاهی با خنده با آنها حرف میزند، در دلم میگویم عزیز دل مادر در میان راز و نیازت برایمان دعا کن ،برای تداوم خوشبختی روزهایمان و من نیز برای ابدیت لبخندت همیشه رو به آسمان دارم...