اولین سونوگرافی

سلام دوستای از گل بهترم، امروز داشتم خاطرات قشنگ روزهای اول بارداریمو دوره میکردم یاد اولین سونوگرافی افتادم که تو تاریخ 25 تیرماه انجام داده بودم، اولین سونوگرافی که من اسمشو گذاشتم سونوی کنجدی، آخه اونموقع دختر کوچولوم اندازه یه دونه کنجد بود  من و بابایی حوالی ساعت 5 رفتیم سونو، تا نوبتمون بشه لحظات پر استرسی رو کنار هم  سپری کردیم، بلاخره بعد از یه نیم ساعت  وقتی روی تخت دراز کشیدم و دکتر سونو رو شروع کرد یه دفعه نقاط قرمز رنگی توی مانیتور شروع به روشن و خاموش شدن کردن، دکتر مهربون با لبخند گفت قلب کوچولومون شکل گرفته و این ضربانشه و یه صدایی شبیه ضربان قلب خودم ولی با سرعت خیلی بیشتر برامون پخش کرد و سنتو 8 هفته تخمین زد، خدایا اصلا باورم نمیشد یعنی نی نی من قلب داره، یعنی قلبش ضربان داره، یعنی یه نی نی کوچولو داره تو وجود من پرورش پیدا میکنه و هزاران یعنی که یکدفعه به ذهنم هجوم آوردن و احساس جدیدی رو در درونم به وجود آوردن، نازگلم  وقتی موقع ریتم قشنگ ضربانت به چشمای بابایی نگاه کردم به قدری عمیق لبخند میزد و به مانیتور نگاه میکرد که موقع تلاقی نگاهمون با هم حس کردم زمان از حرکت ایستاد و من با لبخندی سرشار از عشق به نگاهش پاسخ دادم، لحظات ناب و قشنگی در زندگی همه ما وجود داره که شاید هرگز تکرار نشه ولی یاد آوری این خاطرات قشنگ همیشه لبخندی شیرین رو مهمون لبهای ما میکنه ، تمام پیشامدهای خوب دنیا تقدیم به شما ...